«Τζαζ» by Χρήστος Ξανθάκης

φωτογραφία: Haris Papadimitrakopoulos

Χτες έγινε η παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου του Χρήστου Ξανθάκη, Τζαζ (εκδόσεις Ιωλκός) και ήταν πολύ ωραία, ήρθε πολύς κόσμος – κόσμος που τις Κυριακές το βράδυ ανοίγει βιβλία, έτσι τη χτυπάς τη σκληρότερη ώρα της βδομάδας, πώς αλλιώς; Τα ποιήματα του Χρήστου είναι δυνατές σφυριές  σε τέτοια κακόβουλα κυριακάτικα λογισμικά. Μίλησαν ωραίοι και εκλεκτοί για του Χρήστου τα ωραία και εκλεκτά ποιήματα και για τον Χρήστο, τον εκλεκτό κι ωραίο, η Xίλντα Παπαδημητρίου που μπορεί να κάνει τα βινύλια ως και να πιάνουν δολοφόνους, ο Νίκος Ξυδάκης για την ποπ κουλτούρα και όλα αυτά που.. μοιραζόμαστε και μας ενώνουν με σοβαρότητα και επί της ουσίας (ο Τζο Στράμερ θα ‘ναι κοντά μας ) – και ο Ιλάν ο Τρομερός,  ο Τζάζμαν _που είχε γράψει τις σημειώσεις του με μαρκαδόρο και τίτλο «τζαζ» καλλιγραφικό – και ήμουν κι εγώ εκεί στη μέση για να συντονίζω. Εγώ που δεν έχω συντονίσει ούτε φλιτζάνι καφέ να σερβίρω που να μη χυθεί.
Αλλά όλα πήγαν τέλεια γιατί ήταν το vibe καλό και συντονίζονταν από μόνα τους. Όπως και στις απαγγελίες που έκαναν ο Φαίδων Καστρής και η Σύνθια Μπατσή.


Και μετά μπήκαμε και άλλο μέσα  στη τζαζ, με τον καταπληκτικό τον Κοντραφούρη-πάντα!- και τα πλήκτρα του, με μπλουζ νότες ξεκίνησε σε τζαζ σφαίρες μας έστειλε, δίπλα μου ο Ιλάν χτυπούσε τα δάχτυλα στο ρυθμό, χόρευε ολόκληρος, χαιρόταν. Γιατί ακριβώς αυτό συμβαίνει: Έχει γράψει ωραία ποιήματα ο Ξανθάκης, κόντρα στην αγριάδα και χάιδεμα στην ψυχή. Ροκενρόλ και τζαζ  in one, σα να ‘ρχόταν, ας πούμε ο Warren Zevon από αντίπερα να τραγουδήσει πάλι Life’ ll kill ya. Οκέι και Kiss off.


Λέω να δώσω και κάτι ακόμη εδώ. Το πρώτο ποίημα έχει τίτλο London Calling και πάει έτσι :
«Ο Τζο Στράμερ
έχει ένα μικρό δισκάδικο στην Αθήνα
στην Αθηνάς
πουλάει δίσκους και κασέτες
που τις έχει γράψει μόνος του
άμα πας νωρίς σου φτιάχνει καφέ
και σου λέει ανέκδοτα για τη Μελίνα
μια φορά πέρασα λίγο πριν κλείσει
πριν κατεβάσει τα ρολά 
«Χρήστο» μου είπε «βάλε ένα χέρι
τόσα χρόνια πάνω στη σκηνή
πάνω κάτω, πάνω κάτω»
κλείσαμε, πέρασε το λουκέτο
μου είπε ένα ευχαριστώ
μου χάρισε ένα μαγνητάκι
για το ψυγείο
η κασέτα μου δεν ήταν έτοιμη
δε βλέπει πολύ καλά ο Τζο
ούτε ακούει
και καμιά φορά κάνει και λάθη
μια φορά μου είχε γράψει Abba
ένα δίσκο ολόκληρο
αντί για κομπιλέισιον πανκ
… «

- από το mariamarkouli.com