ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ - Για οποιοδήποτε παράπονο ή σχόλιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους zoornalistas στο email: zoornalistasgr@googlemail.com

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Ο Π. Αμυράς απαντά σε ΕφΣυν και Γ. Πετρόπουλο

«Υστερα από 32 χρόνια στις εφημερίδες βρέθηκε κάποιος να πει κάτι για τις δημοκρατικές μου αρχές. Πλάκα έχει...»

Ο διευθυντής της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», Πάνος Αμυράς, έστειλε mail στους zoornalistas με την απάντησή του για τα όσα αναφέρονται σε άρθρο της «Εφημερίδας των Συντακτών».
Το άρθρο (ΕΔΩ), το οποίο υπογράφει ο Γ. Πετρόπουλος και αναδημοσίευσαν οι zoornalistas, απαντούσε στον διευθυντή του Ελεύθερου Τύπου για σχόλιό του, στο φύλλο του Ε.Τ. της 25/4/2017, με το οποίο μέμφθηκε την «Εφ.Συν.» για το  πρωτοσέλιδό της (ΕΔΩ) αναφορικά με τις εκλογές στη Γαλλία.
 Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της απάντησης του διευθυντή του Ελ. Τύπου, Πάνου Αμυρά:..
"H αλήθεια δεν διαστρεβλώνεται
Με αφορμή άρθρο του Γιώργου Πετρόπουλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με το οποίο με εγκαλεί για σχόλιο μου σχετικά με το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του για τις εκλογές στη Γαλλία, θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:
- Ο Γ. Πετρόπουλος θεωρεί ότι διαστρέβλωσα και μάλιστα με «προκλητικό τρόπο» τη θέση της εφημερίδας του για τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασα το πρωτοσέλιδο για το αποτέλεσμα των εκλογών. Θυμίζω τι έγραψα:
«Η συμπολιτευόμενη ''Εφημερίδα των Συντακτών'' στο χθεσινό της πρωτοσέλιδο υποστήριξε ότι ''η Γαλλία βρίσκεται μπροστά στη χειρότερη επιλογή'' εξομοιώνοντας ουσιαστικά τη Λεπέν με τον Μακρόν, όπως ακριβώς έπραξε ο τυχοδιώκτης Μελανσόν».
Ο Γ. Πετρόπουλος υποστηρίζει ότι διαστρέβλωσα τη θέση της Εφ. Συν τονίζοντας ότι «για κάθε καλοπροαίρετο ήταν σαφές πώς δεν εξισώσαμε τους δύο μονομάχους».
Παραπέμπω λοιπόν τον κ. Πετρόπουλο στο χθεσινό άρθρο του Δημήτρη Ψαρρά στην ίδια εφημερίδα, την «Εφημερίδα των Συντακτών», όπου με τίτλο «Το γαλλικό δίλημμα και η Αριστερά» αναφέρει τα ακόλουθα:
«Στη φούρια του ο Μελανσόν να εμφανιστεί ως διαφορετικός από όλους τους άλλους, αποφεύγει να πάρει θέση μεταξύ του Μακρόν και της Λεπέν. Θεωρεί την επιλογή «ψευτοδίλημμα». Και έτσι, άθελά του, γίνεται ο πρώτος πολιτικός ηγέτης που νομιμοποιεί την ψήφο στο Εθνικό Μέτωπο, έστω και ως μία «εξίσου κακή» επιλογή όπως θα ήταν η υποστήριξη στον νεοφιλελεύθερο Μακρόν. Το ίδιο σφάλμα έκανε και το χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Εφ.Συν.» εξισώνοντας τους δύο μονομάχους του δεύτερου γύρου».
Αλήθεια, και ο Δημήτρης Ψαρράς, ένας από τους βασικούς αρθρογράφους της Εφημερίδας των Συντακτών, διαστρέβλωσε το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας στην οποία εργάζεται, μιλώντας για σφάλμα και εξίσωση των δύο μονομάχων;
Αστεία πράγματα, για αυτό ο Γ. Πετρόπουλος ας αναζητήσει αλλού τη διαστρέβλωση, και όχι στον «Ελεύθερο Τύπο».
-Όμως, αφού πιάσαμε το θέμα της διαστρέβλωσης, βγάζει «μάτι» η προσπάθεια του Γ. Πετρόπουλου να με εμφανίσει ότι εισάγω «πολύ επικίνδυνες αντιλήψεις» χρησιμοποιώντας μία επιχειρηματολογία που θυμίζει το «ράβδος στη γωνία, άρα βρέχει». Ο συντάκτης υποστηρίζει ότι απέναντι στο φασισμό της Μ. Λεπέν αντιπαρατάσσω τη «δημοκρατία» των αγορών και ότι τάχα προωθώ το σκεπτικό πώς το εκλογικό δικαίωμα πρέπει να εκφράζεται σύμφωνα με όσα οι αγορές υπαγορεύουν!
Και αυτό γιατί στο άρθρό μου εκτίμησα ότι από τη στιγμή που η κυβέρνηση θέτει ως στόχο την έξοδο στις αγορές, συμφέρει να υπάρχει πολιτική ηρεμία στην ευρωζώνη και όχι «μπάχαλο». Εγραψα συγκεκριμένα:
«Στην περίπτωση όμως κατά την οποία οι κάλπες θα είχαν βγάλει για το δεύτερο γύρο τον.. αγαπημένο του ΣΥΡΙΖΑ Μελανσόν με τη Λεπέν, από χθες το ευρώ θα κατέρρεε και τα επιτόκια των ομολόγων της Γαλλίας αλλά και των αδύναμων κρίκων της ευρωζώνης θα εκτινάσσονταν στα ύψη. Αντιθέτως, με τη διαφαινόμενη νίκη του Μακρόν οι αγορές αντιδρούν θετικά, ενώ το επιτόκιο για τα ελληνικά ομόλογα διαμορφώθηκε στο 6,5% που είναι το χαμηλότερο επίπεδο από τα τέλη του 2014».
Αυτονόητα πράγματα δηλαδή, τα οποία υπαγορεύει η κοινή λογική και στα οποία δεν χωρούν αστείου τύπου διαστρεβλώσεις. Για αυτό άλλωστε και ο κ. Τσίπρας έσπευσε να συγχαρεί τον κ. Μακρόν εγκαταλείποντας αυτομάτως την ουδέτερη στάση του «συντρόφου» Μελανσόν.
Στις δημοκρατίες αυτοί που ψηφίζουν είναι οι πολίτες. Ευτυχώς. Οι αγορές αποτιμούν και δανείζουν. Το ωραίο είναι ότι στην περίπτωση της Γαλλίας η «δημοκρατία» των αγορών αποτίμησε θετικά το αποτέλεσμα των εκλογών προεξοφλώντας ότι η Γαλλία δεν θα πέσει στα χέρια της Λεπέν. Νόμιζα ότι αυτό θα στεναχωρούσε μόνο τους Λεπενιστές, μάλλον και άλλοι έπεσαν σε μελαγχολία.

Υ.Γ. Πάντως ύστερα από 32 χρόνια στις εφημερίδες βρέθηκε κάποιος να πει κάτι για τις δημοκρατικές μου αρχές. Πλάκα έχει, απλώς σε κάτι διλήμματα τύπου «Μακρόν ή Λεπέν» έχω ξεκάθαρες απαντήσεις. Χωρίς να χρειάζεται να εκδίδω ερμηνευτικές εγκυκλίους για να εξηγώ τα ανεξήγητα ή ακόμη χειρότερα να «μαδάω μαργαρίτες» για να πάρω θέση."